Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej – architektura z poszanowaniem historii | Lindom Architektura

🇵🇱11 listopada to dzień, w którym wspominamy tych, którzy walczyli o wolność – ale też zastanawiamy się, jak dziś budujemy naszą wspólną przestrzeń.Wolność to nie tylko niezależność narodu, lecz także prawo do tworzenia, do odbudowy i nadawania nowego znaczenia miejscom, które przetrwały próbę czasu.

Jednym z takich miejsc jest Katedra Wrocławska – symbol odrodzenia i siły. Po zniszczeniach wojennych w 1945 roku została odbudowana z ruin w latach 1946–1951 dzięki wysiłkowi architektów, inżynierów i mieszkańców Wrocławia.
Ta historia odbudowy – łączenia przeszłości z przyszłością – stała się inspiracją do powstania wyjątkowego projektu, który przywraca dawnym murom nowe życie.🇵🇱

Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej

Przedstawiamy pracę dyplomową pod tytułem
„Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej”,
autorstwa Eweliny Szczepańskiej,
wykonaną pod opieką dr inż. arch. Barbary Pierścionek.

Projekt powstał w ramach studiów inżynierskich na kierunku Architektura i Urbanistyka na Politechnice Opolskiej, a jego celem było stworzenie nowoczesnej, dostępnej przestrzeni wystawienniczej w obrębie zabytkowej katedry, przy pełnym poszanowaniu jej wartości historycznych i duchowych.

Kontekst i założenia projektu

Katedra Wrocławska, położona na Ostrowie Tumskim, stanowi jedno z najważniejszych dzieł sakralnych w Polsce. Jej początki sięgają około X wieku, kiedy w tym miejscu istniał już kościół, a być może także wcześniejsze świątynie.
Na przestrzeni wieków budowla była wielokrotnie przebudowywana, dostosowując się do ducha kolejnych epok – od romańskiej po neogotycką. Doświadczała licznych zniszczeń – pożarów, kataklizmów i bombardowań – jednak zawsze się odradzała.
W 1945 roku w Wielkanoc została zbombardowana. Jednak po zniszczeniach wojennych katedrę odbudowano  już w latach 1946–1951 pod kierunkiem Marcina Bukowskiego, wprowadzając stalową więźbę dachową. W kolejnych latach, m.in. dzięki pracom prof. Małachowicza, udoskonalono rozwiązania techniczne, w tym wprowadzono windę do wieży północno-zachodniej.

#ŚwiętoNiepodległości, #ArchitekturaWolności, #LindomArchitektura, #PolskaNiepodległa, #NowoczesneBudownictwo, #Lindom, #Katedra, #KatedraWeWrocławiu, #OstrówTumski, #ArchitekturaZDuszą, #EwelinaSzczepańska, #ProjektDyplomowy, #Architektura, #HistoriaiPrzyszłość

fot. Ewelina Szczepańska

fot. Ewelina Szczepańska

Po odbudowie w latach powojennych obiekt odzyskał dawną świetność, jednak przestrzeń poddasza i przestrzeni międzywieżowych pozostała niewykorzystana.

Założenia projektowe:

  • adaptację poddasza na cele wystawiennicze z poszanowaniem sakralnego charakteru miejsca
  • rozwiązanie problemu dostępności poprzez zaprojektowanie nowej klatki schodowej,
  • nawiązanie do historii
  • przedstawienie i wykorzystanie przestrzeni dotąd niedostępnych dla zwiedzających, poddasze i taras widokowy wież
  • zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania
  • termomodernizację dachu i wprowadzenie podłogi nad sklepieniami,
  • stworzenie koncepcji czterech wariantów aranżacji ekspozycji, różniących się nastrojem i oświetleniem,
  • oraz połączenie Katedry z Kolegiatą w formie symbolicznej ścieżki historycznej.

Analiza stanu istniejącego

Dokumentacja inwentaryzacyjna powstała na podstawie własnych badań oraz opracowań prof. Małachowicza i Bukowskiego.
Fotografie i pomiary pozwoliły dokładnie określić zróżnicowaną wysokość sklepień oraz konstrukcję stalowej więźby dachowej, które miały kluczowe znaczenie dla późniejszych decyzji projektowych.

Ewelina Szczepańska-Inwentaryzacja Katedry Wrocławskiej

Architektura z poszanowaniem historii – Dostępność i komunikacja

Jednym z głównych problemów projektowych było zapewnienie bezpiecznego i zgodnego z przepisami dostępu do poddasza.
Najbardziej optymalnym rozwiązaniem okazało się dostawienie stalowej klatki schodowej w sposób subtelny, dopasowany do bryły budynku. Konstrukcja została podzielona na dwie części – opartą na fundamencie oraz podwieszoną do wieży. Zastosowano szklenie w kolorze zbliżonym do patyny miedzianej, co pozwala harmonijnie wpisać nowy element w zabytkową architekturę. Ważne było również zachowanie istniejących elementów technologicznych poddasza, które zostały sprytnie wykorzystane w projekcie wnętrza tak by dopełniały a nie dominowały przestrzeń.

Ewelina Szczepańska-koncepcja dostępności

Dwie koncepcje aranżacji – gra światła i cienia

W projekcie opracowano cztery warianty aranżacji – dwie nich dotyczą kaplicy masek nad sklepieniem naw bocznych, które szerzej omówimy w następnym artykule.

Poniżej przedstawiamy dwie główne koncepcje adaptacji poddasza nawy głównej, które wykorzystują grę światła i cienia:

Koncepcja „ciemna”

Opiera się na nastrojowym oświetleniu ekspozycji i subtelnym podświetleniu kratownic ze względów bezpieczeństwa.
Wzdłuż ścian zaprojektowano moduły wystawiennicze układające się w dynamiczną, pozaginaną wstęgę, z której wyrastają oszklone graniastosłupy ekspozycyjne.
Strefa wejściowa i końcowa doświetlone są światłem naturalnym, zgodnie z ideą przejścia: światło – półmrok – światło.

Prawa autorskie Ewelina Szczepańska

Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej koncepcja „Ciemna”

Prawa autorskie Ewelina Szczepańska

Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni między wieżowych Katedry Wrocławskiej koncepcja „Ciemna”

Koncepcja „jasna”

Druga propozycja zakłada maksymalne wykorzystanie światła dziennego i sztucznego, tworząc kontrast między ciemnymi elementami konstrukcji a jasnymi powierzchniami ekspozycyjnymi.
Ta wersja eksponuje przestronność i rytm konstrukcji dachowej, zachowując jednocześnie sakralny charakter miejsca.

Prawa autorskie Ewelina Szczepańska

Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej koncepcja „Jasna”

Prawa autorskie Ewelina Szczepańska. Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej koncepcja "Jasna"

Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej koncepcja „Jasna”

W obu wariantach przewidziano strefę przy oknie wschodnim, przeznaczoną na ekspozycję malarstwa sakralnego stanowiące stały element wystaw.

Ewelina Szczepańska- Adaptacja strychu i przestrzeni międzywieżowych Katedry Wrocławskiej

Architektura, która łączy pokolenia

Projekt jest przykładem tego, jak młode pokolenie architektów może twórczo interpretować historię, nadając jej nowy wymiar.
To opowieść o wolności w tworzeniu, o szacunku do przeszłości i o odpowiedzialności za przestrzeń, jaką zostawiamy przyszłym pokoleniom.

📍 Lindom Architektura & Budownictwo
Tworzymy z pasją – łączymy tradycję z nowoczesnością.
🌐 www.lindom.pl
📞 606 312 761 ✉️ biuro@lindom.pl